Tuesday, January 12, 2010


Ben senin en çok...

Ben senin en çok soru sormanı

Ben senin en çok yüzüme bakıp tebessüm etmeni sevdim

Buluşacağımız zaman beni sabırla beklemeni

Ben senin en çok sen ve ben ile başlayan sonu olmayan hayallerini sevdim

Nesin sen cennetim mi yoksa cehennemim mi

Yoksa ölümsüzlüğüm mü ne olur söyle Allah aşkına çözemedim düğümü

Gözlerime bakarken kaybolup gitmeni

Dizimde uzaklara dalıp kaybolmanı

Ara ara derincesine susmanı

Sen yanımda yokken sesizce her ağlayışında hayalinin

Göz yaşlarmı silmesini sevdim

Sen yanımda yokken seni daha çok sevdim

sen gelince sevgim azlıyordu

Sen gelince sanki büyü bozuluyodu

Ama sensiz olmuyor be gülüm

Sen aklımdan hiç çıkmamana rağmen

Bazen olur olmaz aniden seni hatırlayınca hasretin sel gibi yıkıyor ne varsa içimde

Bazen de yakıyor hasretin sana yazdığım hayali mektupların ucunu

Ben seni en çok yanımda yokken sevdim

Aslında ben seni değil sende sevgiyi sevmeyi muhabbeti sevdim

Ara sıra seni bile unutup senin sevgine dalıp gidiyorum

Sevgim nefrete dönmeye başladığında

Alevleniyor sevgim

Sana olan sevgim sanki ateşe su dökmek gibi

Sönsün derken daha da alevleniyor işte segilim

Ben böyle bir girdapta kayboldum

Sen nerelerde kayboldun

No comments:

Post a Comment